به گزارش قدس آنلاین،اما لجاجت هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در حمایت از خداداد افشاریان مانع از بروز هرگونه تغییر و تحول در بدنه کمیته داوران شده است، اتفاقی که سبب افزایش تنش میان مدیران باشگاه‌ها با مدیریت فدراسیون فوتبال شده و به نظر می‌آید هر چقدر این معضل تداوم داشته باشد پدیده اعتراض و تنش در فوتبال ایران پر رنگ تر خواهد شد.

البته مهدی تاج هنوز موضع رسمی خود در قبال عملکرد کمیته داوران را به شکل واضح و روشن بیان نکرده، اما تعلل وی در قبال انتقادات وارده سبب شده این فرضیه قوت بگیرد مهدی تاج قصد تغییر و تحول در کمیته داوران را ندارد و با این سیاست از تصمیمات بحث برانگیز این کمیته به طور نامحسوس حمایت می‌کند.

اما از جنس انتقادات اعضای خانواده داوری، مدیران، مربیان، بازیکنان و مطالب انتقادی منتشر شده در رسانه‌های گروهی کاملاً پیداست که خداداد افشاریان به جز طیفی معدود که در فدراسیون فوتبال دارای قدرت تصمیم‌گیری هستند، حامی سرشناسی ندارد، به همین دلیل هر روز به تعداد مخالفان وی افزوده  و کمیته داوران در حلقه محاصره منتقدانش محدود تر می‌شود.

حالا سؤال اینجاست آیا این لجبازی و پافشاری هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال به تداوم حضور خداداد افشاریان به عنوان رئیس کمیته داوران به سود جامعه داوری خواهد بود یا اینکه نتیجه معکوس به همراه دارد.

بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران معتقدند لجبازی مهدی تاج و اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در حفظ افشاریان و مقاومت آن‌ها در برابر تغییرات می‌تواند آثار منفی غیرمنتظره‌ای به همراه داشته باشد تا جایی که ممکن است چند هفته دیگر با افزایش تنش‌ها و بالا گرفتن درگیری‌ها بلوا و آشوبی در حوزه فوتبال به راه بیفتد که جمع کردن آن به‌سادگی امکان‌پذیر نباشد.

منطق و عقلانیت حکم می‌کند وقتی یک مجموعه دارای مقبولیت و وجهه مطلوبی نیست برای جلوگیری از شکل گیری یک بحران بزرگ‌تر با اخذ یک تصمیم آنی جلو تشدید بحران را گرفت، اما نه تنها چنین اتفاقی شکل نمی‌گیرد، بلکه به نوعی مسئولان فدراسیون فوتبال با بی‌تفاوتی از کنار آن عبور می‌کنند تا این بی‌تفاوتی به شکل محسوس قابل لمس باشد.

شاید از زاویه دید مدیران فوتبال ایران داستان یک اتفاق عادی به نظر بیاید اما افزایش خشونت روی سکوها میان هواداران کمترین تبعات این رویداد است، مرور کامنت‌ها و نظرات هواداران در صفحات هواداری بیانگر این حقیقت است که اوضاع از حالت طبیعی خارج شده و ممکن است حوادث ناگواری رخ دهد از این رو تأمل و لجاجت در برابر تغییر به هیچ وجه عقلانی نیست!

تصور کنید در جریان شهرآورد پایتخت داور یا کمک‌های او مرتکب اشتباهی تأثیرگذار شوند، آن‌گاه هواداران عصبانی دو تیم تحت تأثیر اشتباهات سریالی هفته‌های اخیر قرار گیرند آن وقت دیگر هیچ قدرتی قادر به کنترل خشم و عصبانیت آن‌ها نیست و ممکن است حوادث دهه 70 دوباره تکرار شود، آن‌گاه نه تنها آن‌ها را نمی توان مقصر قلمداد کرد، بلکه مسئولیت مستقیم هرگونه حادثه‌ای برعهده هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال است که می توانست با یک برکناری مانع از تشدید بحران شود، اما به واسطه روابط خاص و حمایت از مدیری که هیچ اقبالی ندارد، گزینه کنترل بحران را با افزایش تنش و بالارفتن خشونت در فوتبال ایران تغییر داد.

  وقت آن رسیده اعضای هیئت رئیسه کمی در مدل حمایت خود از خداداد افشاریان تجدیدنظر کنند تا داستان غم‌انگیزتر از این نشده است!